داروهای اختلال بیش فعالی احتمال مرگ زودهنگام را کاهش می دهند
تاریخ انتشار: ۲۶ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۹۵۹۸۴۶
به گزارش خبرنگار مهر به نقل از هلث دی نیوز، این امر به ویژه در مورد مرگ و میر ناشی از تصادفات و مصرف بیش از حد مواد مخدر صادق بود.
افرادی که از داروهای اختلال بیش فعالی استفاده میکردند، خطر مرگ ناشی از علل طبیعی نیز در آنها کاهش یافت که نشان میدهد این داروها برای سلامت قلب کاربران بیخطر هستند.
«ژنگ چانگ»، سرپرست تیم تحقیق از مؤسسه کارولینسکا در استکهلم سوئد، میگوید: «داروهایی مانند ریتالین، کنسرتا و سایر داروها احتمالاً با کاهش علائم اصلی اختلال بیش فعالی و سایر بیماریهای روانپزشکی که منجر به بهبود کنترل تکانه و تصمیمگیری میشود، احتمال مرگ زودهنگام در مصرفکنندگان را کاهش میدهند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به گفته محققان، کنترل بهتر تکانه و تصمیمات سالمتر به افراد مبتلا به اختلال بیش فعالی کمک میکند از تراژدیهایی مانند تصادفات مرگبار و مصرف بیش از حد مواد مخدر جلوگیری کنند.
تحقیقات قبلی نشان داده است که افراد مبتلا به اختلال بیش فعالی با احتمال دو برابری مرگ ناشی از دلایل غیرطبیعی، حوادثی مانند تصادفات، خودکشی و مصرف بیش از حد مواد مخدر ناخواسته روبرو هستند.
با این حال، بسیاری از مردم در مورد شروع داروهای اختلال بیش فعالی مردد هستند.
تیم چانگ دادهها را از چندین مرکز ثبت سلامت سوئد جمع آوری کرد. در مجموع، آنها تاریخچه پزشکی تقریباً ۱۴۹۰۰۰ سوئدی را جمع آوری کردند که بین ۶ تا ۶۴ سالگی مبتلا به اختلال بیش فعالی تشخیص داده شده بودند.
در مدت سه ماه پس از تشخیص، حدود ۵۷٪ از آنها شروع به مصرف یک داروی اختلال بیش فعالی کردند، در حالی که ۴۳٪ باقیمانده از این داروها مصرف نکردند.
نتایج سلامت برای همه بیماران به مدت دو سال پس از تشخیص ردیابی شد.
این مطالعه نشان داد که شروع مصرف داروی اختلال بیش فعالی با کاهش ۲۱ درصدی مرگ و میر ناشی از همه دلایل، در مقایسه با افرادی که از داروها خودداری کرده بودند، مرتبط است.
هنگامی که محققان صرفاً بر مرگ و میر ناشی از علل غیرطبیعی تمرکز کردند، فایده دارو حتی بیشتر شد (کاهش ۲۵ درصدی).
هنگامی که این تیم به مرگهای ناشی از علل طبیعی (به عنوان مثال، بیماریهای قلبی، سرطان و غیره) توجه کردند، این فایده کمتر بود؛ فقط ۱۴٪ که از نظر آماری معنیدار تلقی نمیشود.
با این حال، این آمار همچنان اطمینان بخش بود، زیرا برخی از افراد ممکن است نگران تأثیر داروهای محرک بر قلب خود باشند.
کد خبر 6055884منبع: مهر
کلیدواژه: دارو مرگ و میر بیماری روانی سازمان غذا و دارو سازمان همکاری شانگهای وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی بهرام عین اللهی دیابت قزاقستان روزه داری دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی سازمان نظام پرستاری سازمان نظام پزشکی جامعه پرستاری اورژانس کشور کم تحرکی و چاقی مهاجرت پرستاران اختلال بیش فعالی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۹۵۹۸۴۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شناخت زودهنگام اختلالات رشد، موثر بر عملکرد فردی و اجتماعی کودک در آینده
به گزارش خبرگزاری صداوسیما، مرکز خراسان رضوی، دبیر اجرایی سیزدهمین کنگره روانشناسی کودک و نوجوانان گفت: از ابتدای تولد، کودکان و شیرخواران لازم است تحت نظر مراکز خدمات جامع سلامت بهداشتی، ارزیابی رشد و تکامل دریافت نمایند تا در صورت بروز اولین فاکتورهای نگران کننده، خانواده به کارشناسان متخصص در این حوزه ارجاع داده شوند.
دکتر فاطمه محرری با اشاره به اینکه ۴ تا ۷ اردیبهشت ماه سیزدهمین کنگره روانپزشکی کودک و نوجوان در شهر مشهد برگزار شد، افزود: برخی از کودکان رشد و تکامل طبیعی را ندارند، به موقع صحبت نمیکنند و راه نمیروند و توانمندیهای ارتباطی و اجتماعی متناسب با سن ندارند لازم است برای این کودکان به سرعت مداخلات تشخیصی و درمانی انجام گیرد.
وی گفت: شناسایی و درمان به موقع این اختلالات از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است برخی از کودکان از اولین مراحل رشد دچار نقص هستند و برخی در سنین بالاتر شاهد کاهش توانمندی تکاملی آنها هستیم که برای هر دو گروه باید درمانهای مورد نیاز در نظر گرفته شود.
دکتر محرری با اشاره به اینکه از جمله اختلالات عصبی تکاملی میتوان به اختلال طیف اوتیسم و اختلال بیش فعالی و نقص توجه اشاره نمود تصریح کرد: متاسفانه در سالهای اخیر شاهد رشد بیماران طیف اوتیسم هستیم، علاوه براین براساس ارزیابیهای صورت گرفته ۵ تا ۱۰ درصد کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی و نقص توجه هستند و در شهر مشهد این امار به ۱۰ درصد میرسد.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد تصریح کرد: کودکان دچار اختلال بیش فعالی عملکرد تحصیلی، شناختی، عاطفی و اجتماعی مناسبی ندارند، بدلیل توجه و تمرکز ناکافی افت عملکرد تحصیلی داشته، در روابط بین فردی کنترل تکانه ندارند و از صبر و حوصله کمی برخوردارند که این موضوع میتواند باعث نگرانی خانواده شود.
دکتر محرری با اشاره به اینکه اختلال اوتیسم بیشتر کودکان پسر را درگیر میکند، اما اگر کودک دختری به این اختلال دچار شود شدت بیماری اش بیش از پسران است، اظهار کرد: در این کودکان تماس چشمی، خنده اجتماعی و ارتباط کودک با والد کمرنگ است و از همان ابتدا والدین با این علائم هشدار دهنده روبرو میشوند، اما در برخی از کودکان بعد از دو سالگی کودک دچار افت عملکرد میشود.
وی با تاکید براینکه مهمترین علت مراجعه والدین به مراکز درمانی عدم گفتار کودک است این در حالی است که پس از بررسیهای بیشتر تشخیص اوتیسم برای کودک گذاشته میشود و درمانهای متناسب با شرایط کودک برای او در نظر گرفته میشود، اظهار کرد: کودکان طیف اوتیسم ضعف در حوزههای ارتباطی و اجتماعی داشته، علائق محدود و رفتارهای کلیشهای و تکراری دارند، بنابراین برای این کودکان درمانهای مختلفی مانند گفتار درمانی، مشاوره و آموزشهای ویژه، بازی درمانی، کار درمان ذهنی و حرکتی توصیه میشود.
دکتر محرری با بیان اینکه همکاران متخصص کودکان و نوزادان در حوزه اختلالات عصبی تکاملی مسلط هستند و اکثر خانوادهها در قدم اول با متخصص اطفال مشکل کودک را در میان میگذارند و در صورت لزوم به سایر کارشناسان ارجاع میشوند، ابراز کرد: در اختلالات خفیف شروع با دارو درمانی نیست، اما اگر در معاینه کودک شاهد اختلالاتی در خواب، پرخاشگری یا صدمه زدن به خود و دیگران باشیم، درمانهای دارویی نیز برای کودک توصیه میگردد که هیچ گونه خطری برای سلامتی کودکان ندارند و اعتیاد آور نیست.
وی تاکید کرد: خانوادهها باید علائم هشدار دهنده را بشناسند و به موقع برای درمان مراجعه کنند تا از پیامدهای نامناسب بعدی جلوگیری شود و کودک بتواند حضور موثری در اجتماع داشته باشد.